Ostatnio pisaliśmy dość szczegółowo na temat pogryzienia przez psa. Poprzedni tekst koncentrował się na tym, w jaki sposób uniknąć niebezpiecznych sytuacji. Jednak niekiedy zdarza się, że pies pogryzie człowieka lub inne zwierzę. Wtedy istotna jest odpowiednia reakcja i niesienie pomocy poszkodowanym. Obowiązki właściciela psa Działania po pogryzieniu składają się z kilku etapów. Tutaj ważna jest również „odwaga cywilna” właściciela zwierzęcia, które zachowało się agresywnie. Nie można bowiem zostawiać osoby pogryzionej bez pomocy i należy wziąć odpowiedzialność za swój błąd lub przygotować się na wykazanie błędu ze strony poszkodowanego, jeżeli ten sprowokował sytuację np. agresją wobec psa. W przypadku pogryzienia właściciel powinien: udzielić pierwszej pomocy, a gdy to potrzebne – wezwać pogotowie, przekazać informacje o tym, czy pies był szczepiony na wściekliznę, podać swoje dane poszkodowanemu lub straży miejskiej czy policji w przypadku wezwania tych służb. Pierwsza pomoc zasadniczo zależy od sytuacji. W przypadku, gdy potrzebna jest interwencja chirurgiczna, sprawa powinna być oczywista. Poszkodowana osoba musi zostać przewieziona do szpitala. W takich sytuacjach należy ranę zabezpieczyć, zatamować krwawienie i wezwać pogotowie. W przypadku tego typu ran bardzo ważny jest czas, w jakim zostanie udzielona pomoc. Niekiedy są to obrażenia, które mogą skutkować amputacją lub sepsą. Mniejsze rany, niewymagające szycia mogą zostać zaopatrzone w domu lub ośrodku zdrowia. Nie zmienia to faktu, że osoba po pogryzieniu powinna zgłosić się do lekarza jeszcze w ten sam dzień, nawet jeżeli pies został zaszczepiony przeciwko wściekliźnie, a rana nie jest głęboka. To lekarz zadecyduje, czy należy podać serię szczepionek przeciw wściekliźnie i to on może podać zastrzyk przeciwko tężcowi, jeżeli uzna, że jest on niezbędny. Ten ostatni powinien zostać podany w pierwszej dobie po wydarzeniu. Co więcej lekarz może uznać, że należy podać poszkodowanemu antybiotyki i inne niezbędne leki, gdyż rany po pogryzieniu goją się stosunkowo trudno. Wynika to z fakty, że psy podobnie jak ludzie maja bardzo dużo bakterii w jamie ustnej. Nie ma co liczyć na to, że enzymy bakteriobójcze w psiej ślinie zniwelują zagrożenie zakażeniem rany. Dlatego po pogryzieniu w przypadku mniejszych ran należy je odkazić, do czego można użyć leków antyseptycznych w płynie lub sprayu na bazie octenidyny. Następnie, odczekać, aby krew swobodnie wypłynęła i nałożyć jałowy opatrunek z użyciem gazy i plastra lub bandaża. Warto uważać na to, jaki wybiera się plaster w szczególności u dzieci, gdyż niektóre kleje mogą powodować alergię oraz atopowe zapalenie skory. Ponadto, plaster należy przyklepać na suchą skórę (po starciu resztek środka odrażającego), aby unikać odparzeń i reakcji podrażniących. W aptekach bez problemu można też poprosić farmaceutę o hipoalergiczne opatrunki. Proces gojenia rany należy obserwować. W przypadku, gdy będzie widoczny wyciek ropny lub sącząca się wydzielina, również odbarwienia na strupach (będące często zasychającą wydzieliną), należy zgłosić się do lekarza. Niepokoić powinen też wydłużony czas gojenia. W przypadku, gdy lekarz stwierdzi zakażenie rany, zastosuje terapię odpowiednią do sytuacji. Dlatego tak ważne jest informowanie lekarza, że rana jest efektem pogryzienia przez psa. Należy wskazać, że właściciel ze swojej strony powinien ułatwić osobie pogryzionej zadbanie o bezpieczeństwo. Jeżeli pies pogryzł kogoś, to dobrze jest zgłosić ten problem do weterynarza i poprosić go o obserwację celem stwierdzenia, czy zwierzę jest zdrowe. W przypadku wezwania na miejsce policji, należy pomagać w prowadzeniu wszystkich czynności. Z pewnością taka postawa będzie miała znaczenie w późniejszym postępowaniu. Sprawa może się bowiem zakończyć w sądzie. Odszkodowanie i zadośćuczynienie Opiekun nawet wtedy, gdy działa nieumyślnie, zwyczajnie nie dopilnował psa, może otrzymać karę za wykroczenie z art. 77 kodeksu wykroczeń. Jej wysokość to do 250 złotych i nakładana jest nawet za samo puszczanie psa luzem. Jednak to nie koniec listy konsekwencji, które może ponieść opiekun. Ofiara pogryzienia będzie mogła ubiegać się o odszkodowanie za straty materialne, np. zniszczone ubranie, koszty leczenia. Ponadto, może również starać się o zadośćuczynienie za straty niematerialne związane z traumą lub bliznami, które wielokrotnie odbierają poczucie wartości. To nie wszystko. Poszkodowany nawet w przypadku lekkiego uszkodzenia ciała może złożyć pozew do sądu, a w przypadku średniego i ciężkiego uszkodzenia ciała sprawa karna zostanie wszczęta z urzędu. Nie trzeba dodawać, że w tej sytuacji nieudzielenie pomocy poszkodowanemu, ukrywanie się za drzewami i inne działania tym podobne będą rozpatrywane na niekorzyść oskarżonego lub wręcz dodane do listy stawianych mu zarzutów. Oczywiście pogryzienie może być wynikiem nieodpowiedniego zachowania pogryzionego. Nie trudno sobie wyobrazić sytuację, gdy ktoś narusza nietykalność osobistą opiekuna, na co pies reaguje agresją. Zwierzę może też bronić się przez agresywnym zachowaniem ze strony osoby, która go sprowokuje. Niekiedy pogryzienie może być efektem braku dostosowania się poszkodowanego do zakazu zbliżania się do psa. Przykładem ostatniej sytuacji może być dziecko, które wbrew informacji, że nie może pogłaskać czworonoga, decyduje się na podejście do niego i próbuje go dotknąć. Jeżeli właściciel dostosował się do przepisów (również miejscowych) w zakresie wyprowadzania psa, a wina leży po stronie pogryzionej osoby, to będzie mógł bronić się w sądzie. Pies pogryzł inne zwierzę Opiekunowie psów powinni pamiętać, że odpowiedzialność za pogryzienie dotyczy również sytuacji, gdy ich pupil zaatakuje inne zwierzę. W tym wypadku oprócz wyżej wskazanej kary pieniężnej, można liczyć się z dochodzeniem odszkodowania przez właściciela poszkodowanego psa, np. w zakresie kosztów leczenia i rehabilitacji. Pozostaje również kwestia niematerialnych strat samego właściciela poszkodowanego zwierzęcia. Paradoksalnie winny sytuacji może być również właściciel zwierzęcia, które zostało pogryzione, jeżeli jest nim przykładowo pies biegający bez smyczy poza kontrolą opiekuna. Może też się zdarzyć, że zwierzę ucieknie komuś podczas spaceru i „wda się w bójkę” z psem spacerującym na smyczy. W obu powyższych przypadkach należy pomóc poszkodowanemu zwierzęciu. Właściciel zaatakowanego lub sprowokowanego pupila może również uznać za słuszne wezwanie policji. Bez względu na to, kto bójkę wygrał, a kto przegrał należy też wymienić się informacją o szczepieniu obu zwierząt. Warto podkreślić, że w Polsce szczepienie przeciwko wściekliźnie przykładowo kotów nie jest obowiązkowe, jednak jest obligatoryjne w przypadku psów. Ważne jest, aby sprawdzić jak najszybciej – pomimo stresu – obrażenia obu zwierząt. Nawet silniejszy od kota pies, może w wyniku ataku stracić oko. Dlatego zalecana jest wizyta u weterynarza nawet z pozornie powierzchownymi ranami. Zwierzę nie powie nam, jak bardzo cierpi i może okazać się, że oprócz drobnej rany na zewnątrz, posiada ono liczne obrażenia wewnętrzne. Do weterynarza należy również udać się z psem, który okazał się silniejszy od przeciwnika, ponieważ i on w ferworze ulicznej bijatyki mógł ucierpieć. Podobnie jak ludzie, psy też mogą mieć powikłania po tego typu sytuacjach. Rany mogą nie goić się w standardowy sposób, nawet jeżeli będą powierzchowne. Dlatego wskazana jest obserwacja i stosowanie się do zaleceń weterynarza. Pamiętaj! Pogryzienie i co dalej Chociaż w przypadku mniejszych obrażeń wiele zależy od decyzji poszkodowanego co do wszczęcia postępowania, ofiary pogryzienia lub opiekunowie pogryzionych zwierząt często nie są skłonni tolerować błędów właścicieli agresywnie zachowujących się psów. W konsekwencji sprawę od razu zgłaszają na policję, mając w ten sposób zapewniony nadzór nad kwarantanną psa i wskazując jego właścicielowi, że z pupilem należy pracować. Postępowanie sądowe w tym wypadku stanowi swoistą żółta kartkę dla osoby, która nie radzi sobie z pieskiem. Powinno być traktowane jako wskazówka, że pora na zmiany. Praca z pupilem może znacząco poprawić sytuację, a w przyszłości pozwoli uniknąć niebezpiecznych zdarzeń. Właściciele powinni też pamiętać, że lepiej jest pomóc poszkodowanemu, niż ukrywać się w sytuacji, gdy ich pies zrobił komuś krzywdę. Każdy człowiek powinien udzielać pierwszej pomocy, jeżeli potrzebuje tego inna osoba. W wypadku procesów sądowych nie należy też się obawiać przed wskazywaniem stanu faktycznego, który doprowadził do pogryzienia. Jeżeli właściciel uważa, że zachowanie poszkodowanego było niewłaściwe, np. celowo drażnił on psa spacerującego na smyczy, uderzył go lub w inny sposób prowokował, to należy o tym mówić wprost. Jeżeli natomiast wina leży po stronie opiekuna lub problemów wychowawczych, to warto rozważyć konsultację z behawiorystą lub psychologiem zwierzęcym.

Wtedy jak rzuca się na ogrodzenie, to można dostać zawału serca ze strachu. - Trzeba taki przypadek zgłosić do nas - twierdzi Piotr Pawlak z Straży Miejskiej. - A my odpowiednio zareagujemy. Pani Karolina Czarecka, mieszka przy ulicy Niemcewicza. Nie raz już prosiła swoich sąsiadów o to by zareagowali na agresywne zachowanie swoich

Do takiej sytuacji może dojść w najmniej oczekiwanym momencie. Wystarczy chwila, aby Twój spokojny i czuły pies nagle wdał się w zażartą walkę z innym osobnikiem. Wiadomo przecież, że nie zawsze trzymamy zwierzęta na smyczy chcąc dać im odrobinę swobody. Co zrobić, gdy pies pogryzie się z innym? Przeczytaj nasz poradnik. Zachowaj zimną krew! Najgorszą decyzją, jaką może podjąć właściciel psa gryzącego się z innym osobnikiem, jest podjęcie próby rozdzielenia zwierząt. Może się to skończyć dotkliwym pogryzieniem, nawet przez własnego psa, który w takiej sytuacji nie reaguje na żadne komendy i jest w całkowitym amoku. Jedynym skutecznym sposobem na rozdzielenie psów jest współpracowanie z właścicielem drugiego zwierzęcia. Każdy z właścicieli powinien stanąć za swoim psem, a następnie na sygnał chwycić zwierzę za tylne łapy i unieść do góry. To zawsze działa. Pies straci orientację, nie będzie wiedzieć, co się dzieje i podda się woli pana. Następnie szybko oddal się ze strefy zagrożenia. Pamiętaj! Jeśli Twój pies jest znacznie mniejszy, metodę łapania za tylne łapy należy zastosować tylko w przypadku większego zwierzęcia. Psy rozdzielone – co teraz? Gdy już znajdziesz się w bezpiecznym miejscu, musisz bardzo dokładnie obejrzeć psa i ocenić zakres ran. Być może bójka tylko wyglądała groźnie, a psy tak naprawdę nie zrobiły sobie niczego złego. Jednak dla świętego spokoju zawsze warto udać się do lecznicy weterynaryjnej – w stresie możesz przegapić jakąś ranę, która na pierwszy rzut oka wydaje się niegroźna, ale później będzie powodować poważne komplikacje. Lekarz dokładnie oceni stan psa, opatrzy ewentualne rany i podejmie decyzję o dalszym leczeniu. Jeśli pies był szczepiony przeciwko wściekliźnie, to nie ma powodu do niepokoju. Dobrze będzie przez kilka obserwować pupila i ograniczać mu spacery, szczególnie w miejscach, w których można trafić na wiele innych psów. Pomyśl o wyciągnięciu konsekwencji Może się oczywiście okazać, że pies został poważnie ranny w bójce i będzie wymagać zaawansowanego leczenia weterynaryjnego, które jest kosztowne. W takiej sytuacji naprawdę warto ustalić dane właściciela drugiego psa – o ile oczywiście to tamto zwierzę było agresorem. Nie będzie to trudne do udowodnienia, jeśli Ty masz jamnika, a jego antagonistą był rottweiler. Zawsze jednak przydadzą się też świadkowie zdarzenia. Mając twarde dowody na to, że to Twój pies został zaatakowany, możesz domagać się od właściciela agresora pokrycia kosztów leczenia. Jeśli odmówi, rozważ wystąpienie na drogę sądową, o ile leczenie ma być bardzo kosztowne.

Każdy pies od czasu do czasu się drapie. Jednak niektóre psiaki robią to zbyt często… Według raportu „Pruritic dogs diary” z 2013 roku co siódmy pies w Polsce może cierpieć z powodu uporczywego swędzenia wywołanego alergią, obecnością pasożytów czy infekcją skóry! Fakt, że nasz szczeniak gryzie jest jak najbardziej naturalny i sam w sobie nie powinien dziwić posiadacza młodego pupila. Nie oznacza to jednak, że nie trzeba zwracać na to uwagi i odpowiednio reagować. Warto wiedzieć, co robić, by oduczyć szczeniaka gryzienia rąk lub nóg. To pozwoli nam uniknąć kłopotów w przyszłości, choć szczenięce gryzienie początkowo wydaje się nam niewinną zabawą. Szczeniak gryzieCzy wszystkie szczeniaki gryzą?Jak oduczyć szczeniaka gryzienia?Co zrobić, żeby szczeniak nie gryzł?Kiedy szczeniaki przestają gryźć? Szczeniak gryzie Pojawienie się w domu szczeniaka to wielka radość. Nowy domownik jest jednak nie tylko słodką kulką, która śpi na kanapie, ale także młodym niesfornym urwisem, który wykazuje nieustanną i niepohamowaną chęć do zabaw. Większość mniej doświadczonych opiekunów prędzej czy później zadaje sobie pytanie, co robić, by szczeniak przestał gryźć, zwłaszcza gdy robi to zbyt często i zbyt mocno. Nasz niepokój naturalnie może budzić także sytuacja, gdy szczeniak gryzie dzieci. Jeśli odpowiedniego zachowania nauczymy naszego młodego psiaka, to ta lekcja zaprocentuje w przyszłości, gdy pies będzie dorosły. Chodzi nie tylko o sytuację, gdy w zabawie duży pies gryzie po rękach, co już może być kłopotliwe. Nieskorygowane w porę gryzienie w przypadku psa dorosłego może się skończyć bardzo nieprzyjemnie, dotkliwym pogryzieniem człowieka. To z kolei może też narazić także właściciela psa na prawne konsekwencje. Czy wszystkie szczeniaki gryzą? Odpowiedź na pytanie, czy wszystkie szczeniaki gryzą, jest prosta. Każdy młody, zdrowy pies to robi. Powodów jest kilka. Pierwszym jest ząbkowanie, które powoduje naturalnie ból, opuchliznę i swędzenie dziąseł u naszego pupila. Gryzienie jest sposobem na łagodzenie tych objawów. Ale są też inne powody, dla których szczeniak gryzie. To chęć zwrócenia na siebie uwagi opiekuna, ochota na zabawę, czy po prostu nuda. Pamiętajmy też, że nasz zwierzak nie ma chwytnych rąk, więc zęby służą mu do poznawania otaczającego świata. Zdarzyć się może, niestety, że szczeniak gryzie ze strachu. Nowy dom dla psiaka to nowe otoczenie, a co za tym idzie – duży stres. Jednym ze sposobów radzenia sobie z tym stresem jest gryzienie. Być może w takiej sytuacji będziemy musieli skorzystać z pomocy specjalisty – behawiorysty, ale zawsze warto wcześniej zastosować się do kilku zasad. źródło: shutterstock Wiemy już, dlaczego szczeniak gryzie, ale trzeba się zastanowić, czy my sami nie zachęcamy go dodatkowo do tego. Bardzo często wydaje nam się zabawne, że młody pies gryzie po rękach. Bywa, że szczeniak bawi się stopami, do czego jest nakłaniany przez właściciela. Trudno się dziwić, że piesek nauczony takich praktyk będzie to robił, a coraz bardziej zniecierpliwiony opiekun zadaje sobie pytanie, kiedy szczeniaki przestają gryźć. Jak oduczyć szczeniaka gryzienia? Zastanawiacie się, co zrobić żeby szczeniak nie gryzł?Pytanie, co zrobić, by oduczyć szczeniaka gryzienia rąk, warto zadać sobie, zanim kłopot stanie się dokuczliwy. Nie możemy przecież naszemu psiakowi zabronić gryzienia w ogóle, gdyż to naturalne, że szczeniak podgryza. Nie wystarczy też czekać, zastanawiając się, do kiedy szczeniak gryzie. Jak więc zachować się, by nie odbierać pupilowi możliwości jego naturalnego zachowania, ale jednocześnie nauczyć go pożądanych reakcji? Przede wszystkim trzeba psu postawić wyraźną granicę, poza którą ugryzienie pupila staje się bolesne. Delikatne skubanie ząbkami w pierwszej fazie nauki powinno być dozwolone, ale gdy tylko poczujemy ból czy dyskomfort, musimy dać pieskowi do zrozumienia, że takie zachowanie jest dla nas niemiłe i że nie powinien w ten sposób się zachowywać. Można wówczas wydać dźwięk skomlenia. Skomlenie to naturalna reakcja podgryzanego przez szczeniaka podczas wspólnych zabaw jego rodzeństwa. Skomlenie brata lub siostry daje szczenięciu sygnał, że to już nie jest przyjemna zabawa. Można też dać naszemu towarzyszowi zabawy inny sygnał, że przekroczył granicę, reagując np. słowem „au” lub jakimś podobnym. Tresowanie psa, w tym próba oduczenia gryzienia czy chodzenie na smyczy, jest zatem bardzo ważne! Warto dodać, że na naszej stronie znajdują się też poradniki, jak oduczyć psa sikania w domu oraz co zrobić żeby pies nie szczekał. Co zrobić, żeby szczeniak nie gryzł? Sam kontakt psich zębów ze skórą może być kłopotliwy. Trudno się dziwić, że chcemy tego unikać, choćby wtedy, gdy szczeniak podgryza dziecko. Dlatego w kolejnej fazie oduczamy szczeniaka w ogóle kontaktu zębów ze skórą człowieka. To nauka, jak oduczyć szczeniaka gryzienia rąk w ogóle. Czynimy to w ten sam sposób, w jaki uczyliśmy pieska nieprzekraczania granicy bólu. Pozytywną reakcję szczeniaka na lekcje posłuszeństwa i psiej kindersztuby możemy nagradzać zawsze przydatnymi w takich sytuacjach smakołykami. Jeśli szczeniak podgryza ubrania, warto przemyśleć na jakiś czas nasz wybór stroju, by w pewnym sensie nie prowokować pieska do takich „ataków” na luźne części garderoby. źródło: shutterstock Kiedy szczeniaki przestają gryźć? Psy są mądre i szybko się uczą, więc jeśli wykażemy się cierpliwością i wykorzystamy dobrze czas spędzony wspólnie z naszym ulubieńcem, nie będziemy musieli zastanawiać się, do jakiego wieku szczeniaki gryzą i kiedy szczeniak przestanie gryźć. Tym bardziej, że gryzienie jest naturalne u psa z powodów, o których wspomnieliśmy wcześniej. Nauczony niekontrolowanego kąsania szczeniak będzie to robił nadal jako dorosły pies. Ale odpowiednia praca z młodym psem i dostatecznie dużo uwagi, jaką mu poświęcamy, przyniesie efekt. Warto pamiętać, że oduczanie psa gryzienia wymaga pracy tak samo jak np. nauka sikania na matę. Gdy szczeniak podgryza, bardzo pomocne mogą się okazać psie zabawki i akcesoria. Szczeniak w trakcie tych ćwiczeń powinien nauczyć się, że gryzienie po rękach lub nogach jest niepożądane, ale w przypadku zabawek może to robić do woli. Zabawkami mogą być wszelkiego rodzaju bezpieczne gryzaki dla psów. O ile jednak nimi pies zajmuje się sam, to do wspólnych zabaw człowieka z psem posłuży nam doskonale szarpak. Przy okazji harców z użyciem tego akcesorium, możemy nauczyć naszego podopiecznego kilku przydatnych komend, takich jak „puść” czy „zostaw”. Kiedy zauważymy, że powodem gryzienia przez szczeniaka może być strach, musimy zapewnić poczucie bezpieczeństwa. Unikać należy podniesionego głosu, oznak zdenerwowania i gwałtownych ruchów. Spokój, który zapewnimy nowemu towarzyszowi, to także odpowiedź na pytanie, co zrobić, aby szczeniak nie gryzł. Autor Hubert Lewkowicz Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Pisanie od zawsze było jego pasją, a zwierzęta i natura od zawsze – miłością. Pisanie o zwierzętach to najlepsza fuzja, połączenie pasji z miłością. Z wykształcenia jest humanistą, ale zwierzęta są dla niego tak samo ważne jak człowiek. W jego domu króluje trójka cudownych kotów.

Pies wygryza sobie sierść z łapy, w okolicach ogonach, ale również i innych miejscach. Nagminne wygryzanie sierści przez psa powinno być powodem do zmartwień. Pies wygryza sierść z kilku powodów. Najczęściej dotyczą one: Zmian skórnych – choroby skóry wywołują u czworonogów świąd, a tym samym ogromny dyskomfort.

Na forach wciąż przewija się to samo pytanie “mój szczeniak gryzie wszystko i wszystkich, co zrobić, POMOCY!?”. Okazuje się, że największe wyzwanie podczas wychowywania młodego psa, to nauka panowania nad pyszczkiem. Mniej więcej w wieku od dwóch do trzech tygodni, szczeniakowi wyrzynają się mleczne zęby. Jako, że taki malutki piesek ma mało siły w szczęce, to te pierwsze ząbki muszą być ostre. Dzięki nim szczenie poznaje otaczający go świat. Po 12 tygodniach życia, szczęki malucha stają się silniejsze, wtedy zaczyna się wymiana zębów mlecznych na stałe. Czyli przez pierwsze miesiące, w pyszczku pieska, wciąż zachodzą zmiany. Te zmiany są odczuwalne. Dla psa i dla właściciela. Niestety psiak poznając świat, bawiąc się i ucząc używa tych ostrych ząbków baardzo często. Podgryzanie podczas zabawy bywa bolesne, a pogryzione buty i meble, to zmora wszystkich posiadaczy młodych piesków. No, ale już Ci wyjaśniam co zrobić z tym fantem. Matka Cię nauczy. Jeśli dopiero planujesz zakup lub adopcję szczeniaka, zwróć szczególną uwagę, czy miał okazję spędzić swoje pierwsze 8 tygodni życia ze swoją matką i rodzeństwem. To właśnie ta jego pierwsza rodzina, uczy go podstawowych umiejętności kontrolowania swojego pyska. Inhibicji gryzienia, czyli kontroli siły gryzienia szczeniak uczy się w zabawie ze swoimi braćmi i siostrami. Gdy szczeniak gryzie za mocno, drugi psiak zapiszczy i ucieknie – nie zechce się bawić. Często również psia mama wkracza do akcji, gdy usłyszy pisk, rozdziela swoje dzieci. Jeśli z kolei piesek podczas ssania suki, podgryzie ją boleśnie, ta odsunie go od siebie, dając do zrozumienia, że takich zachowań nie toleruje. Tę metodę możesz wykorzystać także ty! Jeśli podczas zabawy piesek Cię ugryzie, zapiszcz i zakończ harce. Po prostu zostaw go na 3 minuty, niech przemyśli swoje haniebne zachowanie! Możesz też delikatnie, acz stanowczo szczeniaka od siebie odsunąć, dając mu do zrozumienia, że to Ci się nie podobało. Pobudzony szczeniak ma pustą główkę. Nie zajmuj się swoim szczeniakiem, gdy ten jest nadmiernie pobudzony. Wtedy piesek ma wyłączone myślenie i na pewno niczego dobrego się nie nauczy. Dużo trudniej jest mu kontrolować swoje emocje i szczęki, gdy ma zbyt duży poziom energii. Lepiej wykorzystuj momenty, kiedy szczeniak jest zrelaksowany, spokojny, trochę zmęczony. Głaszcz go, dawaj smakołyki, delikatnie się baw. Ale delikatnie! Nie rozhulaj szczeniaka, bo znowu zaczniecie walkę na śmierć i życie. Ucz go, że Twoje ręce mogą być dla niego czymś przyjemnym i nie warto ich gryźć, bo wtedy one znikną. A jeśli, pomimo tego szczeniak Cię ugryzie, powiedz stanowczo “nie” i zakończ interakcję. Pies ma zrozumieć zależność: właściwe zachowanie (czyli nie gryzienie) = miłe głaskanko, smakołyki i zabawa, niewłaściwe zachowanie = koniec tego dobrego. Oczywiście, że ta nauka musi trochę potrwać, ważne żebyś była konsekwentna i stanowcza. No wiem, że on jest taki słodziutki, bądź silna. Nie pozwalaj na taką zabawę! Najważniejsza zasada. Zawsze, ale to zawsze baw się ze szczeniakiem przy pomocy zabawki. Musisz zrozumieć, że mały piesek i tak będzie gryzł w zabawie. To jego prawo, szczenięce motto: “Mam zęby i nie zawaham się ich użyć”. Jeśli będziesz bawiła się z nim gołymi rękoma, to na pewno, prędzej czy później, Ci się oberwie. Przekieruj szczenięcy instynkt gryzienia na zabawkę. Ucz, co można gryźć, a czego nie wolno. Podczas zabawy podsuwaj psu zabawkę, a ręką unikaj zębów. Moja Fibi na początku gryzła i zabawkę, i ręce, ale po konsekwentnych ćwiczeniach, teraz, sama ząbkami celuje w zabawkę, nawet jeśli zasłonię zabawkę ręką. Nie krzykaj na małego pieska. Hej nie strzelaj fochów! Ugryznął Cię mały piesek, o co tyle hałasu? Pogryzł Twoje ulubione pantofelki? Rozumiem, wkurzasz się. Ale, ale,nic tu nie pomogą krzyki i złość, gryzienie to zupełnie naturalny odruch szczeniaka i w ogóle psa. Mało powiedziane, to nie tylko odruch, to potrzeba. Potrzeba, którą pies i tak zaspokoi, czy tego chcesz czy nie. Dlatego jakiekolwiek karcenie, za pogryzienie czegokolwiek, jest kompletnie bez sensu. To tak jakbyś ukarała psa za to że oddycha, albo je. Jedyne co możesz zrobić to zadecydować co będzie psiak gryzł. Dostarcz szczeniaczkowi odpowiedniej ilości dozwolonych przedmiotów do żucia, gryzienia i rozszarpywania, a nie będziesz miała obgryzionych mebli, ani butów. Pochowaj to co nielegalne, a codziennie podsuwaj to co legalne. Gdy pies coś gryzie, to warunkuje się na gryzienie danej rzeczy. Im częściej psiak gryzie dozwolone gryzaki, tym rzadziej, w starszym wieku, przyjdzie mu na myśl, żeby gryźć cokolwiek innego niż legalne zabawki. Nawet na to nie wpadnie. Hej, to moja potrzeba, kumasz?! Szczeniak gryzie, bo ząbkuje, zaakceptuj to jasne? Chcę żebyś zrozumiała dokładnie, o co chodzi z tym całym gryzieniem. Dzięki zrozumieniu, łatwiej będzie Ci wybaczać stałe zęby wypychające mleczaki, to doświadczenie trudne dla tak młodego zwierzęcia. Dziąsła swędzą, bolą, wciąż odczuwa dyskomfort. Tylko dzięki gryzieniu może sobie ulżyć. Piesek nie powie Ci o swoim bólu, a pogryzie Ci pilota próbując go złagodzić. Gdy wracasz i jesteś zła, to tylko wzmaga w nim frustrację. Gryzienie pozwala psu się zrelaksować, rozluźnić, wydzielają się endorfiny – tzw. hormony szczęścia. Kochasz przecież swojego malutkiego przyjaciela. Zapewnij mu więc niezliczoną ilość nowych gryzaków. Nie myśl, że będzie zawsze bawił się tym samym i gryzł to samo, zanudziłby się na śmierć. Poznawanie świata. Pies nie ma rąk, dlatego do badania przedmiotów używa pyska i zębów. Szczeniaczek jest ciekawy, jak każde dziecko. Wszystko co wpadnie mu w oko zechce obejrzeć, powąchać, a potem… ugryźć. Odkrywa w ten sposób świat, odbiera bodźce, uczy się. Dzieci nie kontrolują emocji. Widziałaś kiedyś dziecko w sklepie, które nie dostało lizaka, którego chciało? Tak, histeria, płacz, świat się zawalił, życie już nigdy nie będzie dobre. Oczywiście po 5 minutach zapomina o całej sprawie i radośnie uśmiecha się do kasjerki. Tak samo jest ze szczeniakami – kiepsko kontrolują emocje. Twój szczeniak będzie miał niekontrolowane wybuchy gryzienia. On po prostu nie panuje nad emocjami. Przeczekaj. Schowaj wszystko co niedozwolone. Przeczekaj. Ignoruj. To minie. Możesz również, oczywiście jak już będzie spokojny, popracować z nim nad kontrolą emocji za pomocą ćwiczenia kontaktu wzrokowego. Trening ten znajdziesz tutaj: Jak najszybciej ułatwić sobie szkolenie psa?. Wiem, że szczeniak gryzie i jest Ci z tym ciężko, ale…Spokojnie, to minie. Uwierz mi, gryzienie wszystkiego, w tym twoich rąk będzie mijało, oczywiście, jeśli zastosujesz się do powyższych zasad. Szczeniak po wymianie zębów, będzie mniej skory do gryzienia wszystkiego dookoła. Co nie znaczy oczywiście, że nie będzie już chciał nic gryźć. Gryzienie pozostanie jego potrzebą do końca życia. Jednak, jeśli w tym najgorszym okresie pokażesz mu spokojnie, co można gryźć i jak wspaniałe są konsekwencje dobrego zachowania, to później będziecie mogli żyć w spokoju. Weź odpowiedzialność za tego malucha i jego zachowanie, on nigdy nie jest winny. Szczeniak pogryzł buty, ścianę, pralkę? To tylko rzeczy materialne, a wasza relacja, która ma trwać latami, jest jest wyrozumiałość, konsekwencja, stanowczość i miłość. Zbalansowane. Szczenięctwo to piękny okres życia Twojego psa, ciesz się tym, bo minie bezpowrotnie. Emil 1. Niedostateczna socjalizacja. Jednym z głównych powodów, dla których pies może podgryzać właściciela, jest brak odpowiedniej socjalizacji. Jeśli pies nie był wystarczająco eksponowany na różne sytuacje i interakcje z innymi psami oraz ludźmi w młodym wieku, może to prowadzić do agresywnego zachowania, w tym podgryzania. Właścicielowi psa czasami trudno jest odróżnić fazę behawioralną od schorzenia, którym należy się zająć. Jednym z przykładów jest sytuacja, gdy Twój pies gryzie ogon. Jeśli twój pies żuje ogon, co masz zrobić? Określenie właściwych kroków, które należy podjąć, aby znaleźć rozwiązanie problemu, może być trudne ze względu na dużą liczbę sprzecznych, a czasem zagmatwanych informacji dostępnych w Internecie. Aby pomóc Ci znaleźć rozwiązanie tego problemu, oto przewodnik, co zrobić, jeśli Twój pies gryzie ogon. Pierwszym krokiem, który będziesz musiał zrobić, jest zidentyfikowanie powodu, dla którego twój pies gryzie ogon, a następnie będziesz musiał określić właściwe rozwiązanie, aby przestał gryźć ogon, a ostatnim krokiem jest wdrożenie rozwiązania aż do ogona gryzienie jest poprawione. Dlaczego mój pies gryzie ogon Zanim znajdziesz rozwiązanie i skorygujesz gryzienie ogona, musisz najpierw zrozumieć, dlaczego Twój pies gryzie się w ogon. Istnieje wiele różnych możliwych powodów, dla których pies zacznie gryźć swój ogon bardziej niż zwykle, a znalezienie właściwej przyczyny znacznie zwiększy prawdopodobieństwo, że leczenie zadziała i skoryguje gryzienie ogona. Znalezienie przyczyny gryzienia ogona może wymagać prób i błędów, aw niektórych przypadkach może wymagać zabrania psa do weterynarza. Poniżej znajduje się kilka najczęstszych powodów, dla których pies zaczyna kompulsywnie gryźć swój ogon. Alergie Wiele osób nie wie, że psy mogą mieć alergie, tak jak ludzie. Psy mogą mieć szereg alergii, od alergii pokarmowych po alergie środowiskowe. Jeśli twój pies gryzie ogon, może to być spowodowane alergią środowiskową lub pokarmową. Niektóre z najczęstszych alergenów środowiskowych to pleśń, pyłki lub chemia gospodarcza. Psy mogą również mieć alergię pokarmową, a niektóre psy są uczulone na drób, pszenicę, ziemniaki, a nawet niektóre rodzaje warzyw. Aby to sprawdzić, weterynarz może przeprowadzić test alergiczny, aby sprawdzić, na jakie alergie środowiskowe lub pokarmowe może cierpieć Twój pies. Psy mogą być również uczulone na pchły, roztocza lub kleszcze, co może powodować rozwój zapalenia skóry (zapalenie skóry). Wiele psów można zaobserwować, gryząc ogony, jeśli doświadczają reakcji alergicznej na pchły, kleszcze lub roztocza. Te reakcje alergiczne są często gorsze, gdy są młodsze, a najpoważniejsze reakcje występują zwykle u psów w wieku od trzech miesięcy do sześciu lat. Niektóre psy mogą być również uczulone na produkty, które na nich używasz, takie jak szampon. Jeśli są uczuleni na to, w czym się kąpią, może to spowodować zapalenie, swędzenie i podrażnienie skóry, co prowadzi do żucia ogona, aby złagodzić dyskomfort. Stres i niepokój Kolejnym stanem, którego doświadczają psy, jest stres i niepokój. Kiedy niektóre psy zaczynają odczuwać stres lub niepokój, na przykład gdy ich właściciel wychodzi do pracy, mogą angażować się w destrukcyjne i powtarzające się zachowania, próbując uspokoić własny niepokój. Podczas gdy wiele psów kieruje ten stres na destrukcyjne zachowania w swoim otoczeniu, mogą skierować swój niepokój do wewnątrz, jeśli są uwięzieni w klatce. W przypadku niektórych psów doświadczanie stresu może objawiać się żuciem ogona. Psy, które nie są często ćwiczone, nie angażują się w czynności stymulujące umysł lub nie doświadczają interaktywnej zabawy, są bardziej narażone na stres związany z zachowaniami lękowymi, takimi jak żucie ogona. Dla niektórych psów gryzienie ogona może być próbą zwrócenia uwagi właściciela. Plagi pasożytnicze Pies może żuć ogon w reakcji na zarażenie pasożytami. Pchły i kleszcze są częstą dolegliwością u psów, szczególnie w cieplejszych miesiącach wiosennych i letnich. Wielu właścicieli psów zna sposób, w jaki wiele psów reaguje na ugryzienie przez pchłę lub kleszcza, będą drapać, lizać lub żuć w tym miejscu, próbując pocieszyć się i pozbyć pasożyta. Wielu właścicieli każe swojemu psu przyjmować leki doustne, brać kąpiel leczniczą lub nosić obrożę z lekiem, aby zapobiec zarażeniu pchłami lub kleszczami. Jednak niektóre psy są uczulone na ślinę po ukąszeniach pcheł lub kleszczy, co sprawia, że są one znacznie bardziej podatne na ugryzienie przez pchłę lub kleszcza. Wiele psów z alergią na pchły pozostaje niezdiagnozowanych i żuje i gryzie w miejscu reakcji alergicznej, próbując znaleźć ulgę. Ponadto, jeśli pies cierpi na tasiemca, może to powodować fizyczny dyskomfort w okolicy odbytu, który sprawi, że pies będzie próbował gryźć lub gryźć ogon, aby pozbyć się dyskomfortu. Gorące plamy Gorące plamy powstają na powierzchni ciała psa, gdy wielokrotnie drapią, żują lub gryzą obszar skóry, aż do powstania otwartej punkty często tworzą się w środowiskach, w których występuje wilgoć i ciepło. Ponieważ często rozwijają się w ciepłych i wilgotnych warunkach, psy są podatne na rozwój wtórnych infekcji, gdy bakterie zostaną wprowadzone do rany, zanim będzie można ją odpowiednio leczyć. Gorące plamy na psach są na ogół rozpoznawane po zmatowiałej sierści, braku sierści, obecności krwi lub ropy, obecności strupów lub zaczerwienionej, podrażnionej skóry. Jeśli Twój pies często gryzie ogon, być może utworzył gorący punkt, który tworzy odwrotny cykl żucia, gdy pies próbuje się pocieszyć. Zajęte gruczoły odbytu Niektóre psy mogą gryźć lub żuć ogon z powodu dotkniętego gruczołu odbytu. Dla psa gruczoły odbytu są niezwykle ważne zarówno dla zdrowia, jak i jako narzędzie społeczne, dzięki któremu poznaje inne psy i pozwala innym psom je poznać. Ludzie tradycyjnie podają sobie ręce, gdy się spotykają, ale pies wydziela płyn z gruczołów odbytu, który inne psy wyczują, gdy się spotkają. Dlatego psy będą wyczuwać nawzajem tylne końce, gdy się spotkają. Oprócz gryzienia ogona, inne oznaki, że twój pies mógł mieć wpływ na gruczoły odbytu, to zaparcia (trudności z wypróżnianiem), brzydki zapach wydobywający się z tyłu lub podskakiwanie (przyjęcie pozycji siedzącej i przeciąganie tyłka po ziemi). Jeśli gruczoły odbytu są poważnie dotknięte, pies może zacząć mieć ropę lub krew w kale. Urazy Niektóre psy mogą zranić pupę i nie ostrzegać właściciela. Jeśli twój pies zranił zad, może zacząć żuć lub gryźć dotknięty obszar, aby zwrócić uwagę na uraz. Jednym z przykładów urazów, które czasami mogą pozostać niezauważone, jest złamanie kości ogonowej przez psa. Nuda Podobnie jak ludzie, niektóre psy rozwijają niezwykłe nawyki, które przejawiają, gdy się nudzą. Wiele ludzi gryzie paznokcie, gdy się nudzą, potrząsa stopą lub bawi się włosami. U psa te reakcje na nudę mogą objawiać się inaczej. Niektóre psy mogą obsesyjnie gryźć lub gryźć ogon, gdy się nudzą, co naśladuje to, co ludzie nazywają zaburzeniem obsesyjno-kompulsywnym. Z czasem może to być szkodliwe, a niektóre psy mogą zranić się, gryząc własną skórę. Brak równowagi hormonalnej U niektórych psów brak równowagi hormonalnej może prowadzić do gryzienia ogona. Jeśli organizm psa nie wytwarza naturalnie wystarczającej ilości hormonu tarczycy lub jeśli wytwarza nadmierną ilość kortyzolu, pies jest bardziej narażony na powierzchowne infekcje skóry. Niektóre psy mogą mieć łyse miejsca w dotkniętym obszarze i będą gryźć i żuć obszar dotknięty chorobą, aby złagodzić dyskomfort. Określ odpowiednie rozwiązanie dla swojego psa Po zidentyfikowaniu powodu, dla którego Twój pies gryzie ogon, następnym krokiem jest określenie właściwego rozwiązania, aby poprawić jego zachowanie lub leczyć podstawowy problem. Znalezienie odpowiedniego rozwiązania będzie się różnić w zależności od przypadku, zwłaszcza że istnieje wiele powodów, dla których pies może gryźć ogon. Ważne jest, abyś współpracował z lekarzem weterynarii, aby upewnić się, że ustaliłeś źródło zachowania i podejmujesz odpowiednie kroki w celu leczenia problemu. Poniżej znajduje się kilka możliwych planów leczenia, które mogą zostać wdrożone, aby pomóc Ci powstrzymać psa przed gryzieniem ogona. Zmiana pożywienia Jeśli Twój pies gryzie ogon z powodu alergii pokarmowej, rozwiązaniem jest określenie, jakie pokarmy wywołują reakcję alergiczną, a następnie wyeliminowanie ich z diety psa. Twój weterynarz może wykonać test na wrażliwość pokarmową lub alergię lub określić źródło reakcji alergicznej i może zalecić specjalną dietę na podstawie wyników. Wielu właścicieli zwierząt domowych jest zdumionych tym, jak szybko zmienia się zachowanie i skóra ich psa po przejściu na dietę, która nie wywołuje reakcji alergicznych. Eliminacja pasożytów Jeśli Twój pies gryzie ogon z powodu pasożytów, ważne jest, abyś wyleczył infestację. Dostępnych jest wiele metod leczenia pcheł i kleszczy, które możesz wypróbować na podstawie zaleceń lekarza weterynarii. Jeśli gryzienie ogona jest reakcją na pchły, ważne jest, aby umyć całe posłanie psa, wyczyścić dom i meble oraz przestrzegać zaplanowanego leczenia pcheł, aby uniknąć ponownej infestacji. Jeśli masz w domu inne zwierzęta z psem zarażonym pchłami, będą one również wymagały leczenia z powodu pcheł. Stosowanie leków W przypadku wielu różnych schorzeń lekarz weterynarii może zalecić stosowanie leków w celu leczenia problemu. Jeśli Twój pies cierpi na suchą, łuszczącą się skórę, która powoduje swędzenie, może potrzebować miejscowego leczenia lub doustnych leków, aby przywrócić normalną skórę. Jeśli twój pies cierpi na gorące miejsce, może potrzebować miejscowego środka, aby złagodzić swędzenie i antybiotyku, aby zapobiec infekcji w gorącym Twój pies cierpi na reakcję alergiczną lub infekcję skóry, może potrzebować antybiotyków, sterydów lub produktów przeciw swędzeniu, aby pomóc mu dać ulgę, której potrzebują, aby przestać gryźć ogon. Poprawianie i zapobieganie zachowaniu Jeśli Twój pies wykazuje zachowania kompulsywne, takie jak gryzienie ogona, ważne jest, abyś interweniował i podejmował świadome kroki, aby zniechęcić go do okazywania tego zachowanie. Może to oznaczać użycie gorzkiego sprayu, aby zniechęcić je do gryzienia ogona lub umieszczenie ich w kołnierzu, który nie pozwala im gryźć gorących miejsc lub swędzenia na ogonie. Bardzo ważne jest, abyś używał powtórzeń, aby powiedzieć swojemu psu „Nie” lub „Zostaw to”, kiedy zachowuje się tak, że trzeba go przerwać. Możesz użyć pozytywnego wzmocnienia, aby zachęcić ich, aby nie gryzły ogona, na przykład jeśli zatrzymają się na twój rozkaz, możesz dać im w nagrodę ulubioną zabawkę. Radzenie sobie z nudą lub lękiem Niektóre psy mogą się zachowywać, ponieważ są znudzone lub niespokojne. W takich przypadkach ważne jest, aby upewnić się, że pies otrzymuje wystarczającą ilość ruchu, stymulację umysłową i uczucie. Destrukcyjne zachowania często zmniejszają się, gdy wszystkie potrzeby Twojego psa są zaspokajane. Ponadto ważne jest również, aby wyszkolić psa, aby kierował żucie lub gryzienie w miejsce, w którym jest to dozwolone, na przykład gryzienie zabawek lub gryzienie kości zamiast ogona. Wdrażanie rozwiązania Podczas gdy traktowanie psa za gryzienie ogona może nie wyglądać tak samo u każdego psa, wszystkie rozwiązania muszą być wdrażane w sposób spójny, aby były dla nich spójne być efektywnym. Jeśli Twój pies gryzie ogon z nudów, będziesz musiał popracować z nim, aby znaleźć odpowiednie rozwiązanie, które zapewni mu psychiczną i fizyczną stymulację. Bez względu na to, jakiego rozwiązania zastosujesz w przypadku swojego psa, upewnij się, że postępujesz zgodnie z nim, aż zachowanie zostanie poprawione. Źródła: EXvx. 372 495 208 454 198 308 485 177 329

co zrobić jak pies gryzie właściciela